Hüzün dökülür parmaklarımdan
Sazımdaki tellere;
Tutulunca, kara geceden
Mahmurlaşmış gözlere.
Bir türkü; Gönül Dağı
Kulaktan, yüreğe inerken ince bir sızı.
Görmez olur ırağı, yakını
Aşk nöbetindeki gözlerim.
Gönlümün anahtarı o gözler,
O mahmur gözler yaşama sebebim...
Kirpikleri mızrap olur,
Gönül telimi titretir.
Aziz Dolu Atabey
Kayıt Tarihi : 6.4.2020 17:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
28.07.2000 - 06.04.2020
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!