Durağa çık görürsün, şahsının değeri yok,
Ayakta dikilmekten mahvolacaksın çok çok…
Oturacak yer yoktur, olsa vermeyecekler,
Düşsen de gülecekler, hatta eğlenecekler…
Ya mahlûkatlarımız onlar çoktan ölmüşler,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta