Bir insana hayatının hiçbir döneminde onu bırakmayacağınızı söylediğinizde, önce sizi kaybetmekten korkmamaya başlar. Çünkü terkedemeyeceğinizin farkındadır. Ardından sizi kırmaktan korkmaz, sizin duygularınızın ve kalbinizin olduğunu unutur hale gelir. En sonunda ise kendi aşkınızla önce size olan aşkı sonra da kendinizi öldürürsünüz. Bırakın, izin verin insanlar sizi kaybetmekten korksun. Bu hissi elinden aldığınız her insan tarafından terkedilmeye, yalnızlaştırılmaya veya değersizleştirilmeye mahkumsunuz. Mahkumuz...
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta