Mahkumun Son Mektubu Şiiri - Ali Gençay

MAHKUM MEKTUBU OKUNMUŞTUR.
26.06.2006

Bugün;
Gelmeyişinin bilmem kaçını günü
Ne mektup var
Ne iki satır
Sigara getirmez oldu gardiyan
Ne de karışmasın diye
Enelediğin fanilayı, donu
İçimde çığırtkan his
Beynimi kurcalayan ses
Öldü mü yoksa!
Git başımdan iblis
Bu ne biçim soru

İç içe girmiş ranzada çentikler
Hangisi şafak
Çizgilerin hangisi
Geldiğin günleri belirtirler
Kusura bakma sevdiceğim
Burada günler karışıyor
Bayram mı seyran mı
Bayrak asılmış havalandırmaya
Bilmem neyin
Kaçıncı yıl dönümü
Sadece uzaktan tütün fabrikasının
Vardiya sireni duyuluyor

Revirdeyim
Umumi kontrolde
Ellerimde maraz buldular
Tırnaklarımı yokluyor doktor
Ona göre kangren
Kimse bilmez
Ruhumu tenimden evvel karantinaya aldılar
Bende alaycı gülümseme
Oysa kurşun kalemin tozu
Kesici alet bulundurmak yasak
Benim suçum ne
Geçmek bilmeyen gecelerde
Göz bebeklerimi büyüten karanlık
Burnuma değen küf kokusu
Ne yapmalıyım
Seni yazmakla tükeniyor zaten
Kalemimin ucu

Konuşuyorlar baş ucumda
Duyuyorum herkesi
Beş vakit namazlı gardiyan Mehmet
Dudaklarında dua
Kulağımda uğultusu
Ben öldüm mü yoksa
Saçmalık!
O zaman neden acıtıyor tenimi
Pire, tahta kurusu
Ölüden kan çekilirmiş
Aha da sıktım
Karınları kanımla dolu

Üşümüşüm görmüşler
Tüylerim diken, diken
Meğer ben ölmüşüm
Daha genç iken
Sarıp sarmalanmış döşeğim
Emanete geçilmiş defterim
Boncuktan yaptığım kuş
Ruhumla uçup gitti penceremden
Kimsede kalmasın diye hakkım
Helallik alınmış milletten
Ruhuma El Fatiha
Asılmadan öldüm
Yok hayata dair bir sitem
Yok bende son arzu
Affet!
Sen bilmeden öldüm
Artık mekan fark etmez
Zindandan iyidir
Olsa da kireç kuyusu