Yalnızlıktan kudurmuş bir kader mahkumuyum,
Demir parmaklıklar arasında,
Ruhumun kemirilişini,
Elimden bir şey gelmeyişinin acısını yaşıyorum,
Ayağıma taş bağlanmış,suyun dibinde,
Alnını omzuma yaslayışını
Saçlarında çok sevdiğim şampuan kokusunu anımsıyorum,
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta