Yalnızlıktan kudurmuş bir kader mahkumuyum,
Demir parmaklıklar arasında,
Ruhumun kemirilişini,
Elimden bir şey gelmeyişinin acısını yaşıyorum,
Ayağıma taş bağlanmış,suyun dibinde,
Alnını omzuma yaslayışını
Saçlarında çok sevdiğim şampuan kokusunu anımsıyorum,
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta