Uzatsam ellerimi elini tutacakken
Uzaklardan ümitsiz bakmaya mahkûmum yar.
Gönlümdeki varlığın cana can katacakken
Kendimi çarmıhlara çakmaya mahkûmum yar.
Ziyasına vurgunum gözündeki ışığın
Nuruna pervaneyim özündeki ışığın
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta