Mahkumum Şiiri - Bektaş Kaplan

Mahkumum bir deniz gibi coşamıyorum
Güçlüyüm engeli aşamıyorum
Mahkumum canlıyım yaşamıyorum
Neden sevdiklerime kavuşamıyorum

Suçum neydi nedir günahım
Dinmek bilmiyor feryadım ahım
Uzuyor geceler olmaz sabahım
Sanki bir ölüyüm yaşamıyorum

Hapis ettiler beni bu genç yaşımda
Bela eksik olmaz benim başımda
Hergün yavrularımı görür düşümde
Karlı dağları aşamıyorum

Günlerim geçiyor ahuzariyle
Geceler bitiyor gayet zoriyle
Dağlar perdelemiş aramızı yar iyle
Kalmadı takatım savaşamıyorum

Merak etme Bektaş bu günler geçer
Kapanan yolları elbette açar
Mutluluk kadehini birgün içer
O acı günleri yaşmıyorsun.......