Mahkumiyet Şiiri - Ayhan Yaymaz

Ayhan Yaymaz
121

ŞİİR


2

TAKİPÇİ

Mahkumiyet

Sevdim diye
yokluğuyla imtihan etti beni,
her gülüşün ardından
bir suskunluk cehennemi bıraktı.
Ben sevdikçe, o sustu…
Ben yaklaştıkça, o uzaklaştı.

Bir ismin yankısı oldum karanlıkta,
bir adım atsam
çökerdi içime o soğuk duvarlar.
Ne bir söz, ne bir veda
yalnızca kesik nefeslerin boğuk hatırası.

Sevdim diye
önce gözlerimi kör etti,
sonra kalbimi…
Beni kendimle baş başa bırakıp gitti.
Ve ben kendime bile yabancı,
bir aynada yavaş yavaş silindim.

Artık ne o var
ne de ben eskisi gibiyim.
Ama yine de,
en büyük ceza
hala sevmekten vazgeçememek…
Ve her gün, her gece
onu unutmaya çalışarak
kendimi ezberlemek.

Ayhan Yaymaz
Kayıt Tarihi : 13.5.2025 18:35:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!