Ağaçlardaki yapraklar son günlerini yaşıyor,
bulutlar kıskanıyor,
tül çekiyor mavinin önüne,
bir çiselemedir gidiyor,
gözlerden akan yaşı gizlercesine.
Camlar da buğulanmaya başladı artık,
gün ışığı vurmuyor odaya,
uzanıp yalnızlığımızla,
bolca sohbet edebiliriz,
bir hesaplaşma başlar,
kimseyi suçlayacak halimiz de yok,
belki de bir mahkumiyet yazarız kendimize…/Sabri Ceyhan
Kayıt Tarihi : 19.3.2016 22:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!