-Mahkum Takvimleri Şiiri - Kenan Soyalp

bütün resimlerini almışsın
giderken
evden,
daha kolay unuturum sanmışsın
olmazsa bu evde yüzün

odamızın duvarında,
sadece takvim kalmış
şimdi resimlerin takvimimde
her ay değişen

ocak ayında kardankadın
üşümüyormusun?
bir tek şapkan var, bir de atkın

mayıs ayında çiçek açmışsın
gelin gibi,
ağaçlar…
düşmanımdır bütün ağaçkakanlar..

ağustosda deniz oluyorsun
duvarımda..
bende, takvim palmiyesi
kımıldıyamıyorum yanında

sesini duyuyorum
ekim ayını koparırken takvimden
değil bu kağıt hışırtısı
kurumuş yaprak çıtırtısı

yokluğunda tanıştım takvimle
günleri karaladım
ayları yırttım
yetmedin hiçbir takvime
çünkü bir yıllıktı

mahkum takvimleri varmış
birtek
biryıllık olmayan
resimsiz

kimi
oto faresiymiş sevimli,
çalmasınlar o şarkıyı diye
çalmış teypleri
takvimi iki yıl

kimi
silahlı soygun
kurşun tabancasıyla kuyumcu soymuş
kurşunun ons'u altı yıl
altından pahalıymış

kimi
cinnet geçirmiş doğramış
karıyı, çoluğu çocuğu
en büyük cezayı kendi vermiş, kendine
öldürememiş kendinide
takvimi ondört yıl
kendi kanının kokusunu alıyor
kesilmeden bir yeri

müebbetlerin takvimleri yok
ama benim var...
mahkum gibi sayıyorum zamanı
yokluğunda…

gardiyanım…
resmin….
yok….