Mahkum Şimdi Şiiri - Ömer Arıkan

Duyguma kilit vurdum,hislerim mahkum şimdi
Kapattım da kalbimi düşlerim mahkum şimdi
Darağacın kendime elimle kuruverdim
Sukuttan yorgun dudak,dişlerim mahkum şimdi

Bir eğreti,bir düzlem,bir çıkmaz sokaktayım
hergün aynı işkence,hayattan düşen payım
Kılpayı yaşıyorum,ölümüme kıl payı
Konuşamam kimseyle seslerim mahkum şimdi

Sınırları zorluyor,sinirler gerildikçe
İsyan fayda vermiyor,haykırış geçmez akçe
Ellerim zor tutuyor,fışkırmak üzre beynim
Kapkara saçlarımız,beyaza mahkum şimdi

Uykular bana tuzak,rüyalar mesaj verir
Duvarlar kopya kağıt,pencerem pasaj verir
Ne kadarda bürünsem,yorganım sarsa beni
Altımda çarşaf,yorgan yastığım mahkum şimdi

Direncim kırılıyor,sur da gedikler,izler
Gökyüzünde sonsuzluk,içimde ki dehlizler
Kararan bahtım desem,güneşi göremesem
Yıldızlar ağlar bana,ay gökte mahkum şimdi

Irağa uzak kaldım,başım yerde sürünür
Uzaklarda sonsuzluk,gökte alem görünür
Bunca çileyi,derdi çektimde gam yemedim
Şafaklar güne gebe,karanlık mahkum şimdi

Çatlasında damarlar,fışkırsın kıpkırmızı
Üşütüyor yalnızlık,dondurur kanımızı
Sarılayım yorgana,sıcacık döş diyeyim
Bir incecik dokuma,tenimse mahkum şimdi

Dirhemi korkutuyor sarartıyor benzimi
Dudaklarım uçuklar,kurutuyor genzimi
Deryalar bir damla su,serinletmez,ıslatmaz
Orman buluta kırgın,gırtlağım mahkum şimdi

Sözümde duramadım,söz verdim olamadım
Semaya yüzüm döndüm,kendimi bulamadım
Kapansın artık defter,sorgulama başlasın
Tenimden uçmak için,canım son mahkum şimdi
2005...Berlin