Ağaçlar ağlar, çerçeveler boş
ve bir ''Boş Çerçeve'' filmiyle sulanan
al yanaklar kurak.
Acı çektikçe büyüyor insan
ve büyüdükçe hınca hınç acı doluyor...
Kavurucu güneşe rağmen,
kırık bir güz hüznü var içimde,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta