Mahkum Gönlüm Şiiri - İsmail Hakkı Naganlu

Mizanım donduğunda kıştı
toy bebekler soya karıştı.
tek bir resmini bulamadan
yeni mahkum taze gözlerde.
çarşaf yıllarım kırıştı.

Karamıdır bahtım benim.
dört duvar arası evim.
gözlerimi dikip nazardan,
gölgeni boncukla döşediğim,
tavanıdır en tatlı yerim.

Gül yoktur burda gülüm
büyük firardır da ölüm.
gelirse yol sana çıkmadan
cehennemde yansın gönlüm.
sancısız geçmesin ömrüm.

Senin renginde boncuk yok
Gül yüzünü özenerek öreyim.
kelime katilisin müebbet dediler.
Duy! sesimi bildir de öleyim.
Firar ikiye çarpsa da güleyim.