Belli ki sevgiye hasret göründü
Sabıra sarıldım beden süründü
Rıza alabilmek büyük zulümdü
…Yalnızlığa mahkûm ettim kendimi.
Biliyorsun her bir yolu denedim
Kimseye saygıda kusur etmedim
Beyaz gelinlikle görmek isterdim
…Yokluğuna mahkûm ettim kendimi.
Sevmek suçmuş kapattılar önümü
Hüsrana kattılar bütün ömrümü
Gurbet elde nasıl bulsam yönümü
…Göz yaşına mahkûm ettim kendimi.
Kader gülmemizi yasak etmişse
Yapacak ne kaldı her şey bitmişse
Bircan beni öksüz koyup gitmişse
…Gurbet ele mahkûm ettim kendimi.
Sele döndüm uzaklara savruldum
Özleminle yaşamaktan kavruldum
Kırk beş sene dile kolay yoruldum
…Hasretlere mahkûm ettim kendimi.
Varlığını bilmek yaşama gücüm
Dünyayı yaksalar alınmaz öcüm
Ceyhan'ı bekleme yakındır göçüm
…Sensizliğe mahkûm ettim kendimi.
Adana/2008
Ozan Nuri CeyhanKayıt Tarihi : 18.4.2011 20:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!