Mahkum ettik aksamlari yalnizligimiza

Seni dusunuyorum
Beni dusun kimsesiz aksamlarinda
Sar sarmala harcanmis zamanla
Uyanan yaralarini.
Geceyi al karsina.
Istersen aynayi da
Sorgula,
Sorgula...
Sonra beni dusun yeniden
Yaralari sarilmamis daha
Uzanmis boylu boyunca dusunce yatagina.
Uzerinde celiski yorgani kirk yamali
Tavanda ayna
Gordukce yasadiklarini
Eli kolu bagli
Dudaklari suskun,
Yuregi yarali.
Dunu dusun
Evvelini de
Sonra bu gune gel yeniden.
Aynada kalsin gulusun.
Zamani arala titreyen ellerinle.
Sen hep orada kal! istersen
Yorgun beyinlerin oldugu,
Yorgun sehirde.
Dusun...
Dusun...
Yasarken olumu de
Beni de dusun
Beni de.

(Seruven Kusu 1996)