Mahkûm Edildim Şiiri - Esin Zalı

Yanan ciğerimin kokusunu hissetim,
burnumun direği sızladı, sen gelmedin.
Ukte bıraktın içimde,
düğüm ettin kalimereri de gittin,
oturdum, yanan ciğerimin,
kokusunu hissetim.
Sen yine gelmedin.

Anlamadı kimse halimden,
bilmedi ne yaşadığımı,
görmedi kederimi,
sen bile görmedin,
sen bile bilmedin,
Başkasının neyine gerkti ki.

Kimse bilmesede beni,
bir tek sen bil istedim,
bir tek senin bilmeni diledim.
Sen görmedin halimi,
anlamadın beni.

Acıttın, sızlattın, kanattın,
ben yine sesimi çıkarmadım.
Anlatmak istedim, ama anlamazdın,
sen çekip gittin,

Ben yanan ciğerimin kokusunu hissetim.
Sensizdim, sanki kimsesiz gibi,
bir nedenim kalmadı şimdi,
gülmeye, yaşamaya, hiç bir sebebim,
yok sanki.

Üstesinden gelemedim,
anlamadı kimse beni, görmedi halimi.
Kısacası sen gittin, ben her gün ölmeye,
mahküm edildim…

Ben her gece seni diledim,
Seni bekledim,sen gelmedin,
Çektin gittin
Ben her gece yanan ciğerimin kokusunu hissettim,
Sen ise ölmeye mahkûm ettin beni,
Ben her gece ölmeye mahkûm edildim,
Ölmeye mahkûm edildim…

YAZAN: ESİN ZALI
05.01.2023