Her yanım tel örgülerle çevrili kıpırdayamıyorum
sanki kürek mahkumuyum eziliyorum.
Ne bir arayan ne de bir dost,
tahammülüm kalmadı...çıldırıyorum.
Buradaki insanlar nasıl....
sanki hayvanlaşmış...
Henüz vakit varken, gülüm
Paris yanıp yıkılmadan,
henüz vakit varken, gülüm,
yüreğim dalındayken henüz,
ben bir gece, şu Mayıs gecelerinden biri
Volter rıhtımında dayayıp seni duvara
Devamını Oku
Paris yanıp yıkılmadan,
henüz vakit varken, gülüm,
yüreğim dalındayken henüz,
ben bir gece, şu Mayıs gecelerinden biri
Volter rıhtımında dayayıp seni duvara




haayt devam ediyor acılar insanı bitiriyr tebrikler.
Hayat her şeye rağmen devam etmeli...kalem ,kağıt en güzel dost... Fatma Ayer
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta