Mahkûm Şiiri - Abdurrahman Özdemir

Çarpıyor bir kuş yüreği,
hapsedilmiş kafes içinde.
Ötüşü bir hoş,
uçuşu bir hoş geliyor hapsedene.

Özgür olsa kuş,
kanatları ülkeler katedecek,
ötüşü dağları delecek.
Oysa şimdi yürekleri.

Ama hapseden mutlu,
delinmiyor yüreği.
Aksine eğleniyor,
sapık mıdır bu nedir?

Kuş ötüyor zannetme uçarak.,
o ağlıyor çırpınarak.
Belki yine de şükrediyor haline,
Deniz’lere bakarak.

3. 5. 2001 - Perşembe