Beton duvarlar sana bakar
sen beton duvarlara
Küçücük bir pencereden
bakarsın ta uzaklara
Hayal ederek çıkarsın
papatya dolu kırlara
İçinde bir umut
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
umut ve mahkum
ayrılamazlar birbirlerinden, değil mi....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta