Mahkum Şiiri - İbrahim Soyalar

Başını gökyüzüne kaldırdığında yalnızca
Kuşların kanat çırpışını hissetti kulakları,
Önünde yükselen duvarlara aldırmadan
Yürüdü kendini çağıran ışığa doğru.
Bir anda süzülüp duvarların arasından
Önünde uzanan kilometrelerce yeşilliğe
Uzandı kırık ayaklarının üzerinde.
Ortalık kahkahasıyla çınladı mahkumun
“Özgürlüğümün tadını çıkarmalıyım”
Diye düşündü sabırsızca… Özgürlüğün.

Ulaşmak ne kadarda basitmiş böyle
Özgürlüğe iki adım öte ya da beride,
Kapılar ardına kadar açılmıştı önünde
Sadece adım atmak yeterdi ileriye.
Hiç itirazsız aynısını yaptı heyecanla
Fırladı kalbinin götürdüğü yere,
Bir an…
Kulağını sıyıran kurşun sesinde ve
Bedenini yırtan dikenli telin izinde
Özgürlük bitti…