Acımasız hislerinin bedeninle
bütünleştiği andı
Kollarının kelepçelerinin zincirleri kadar
açılabiliyordu.
Esaret hüküm sürerken tüm hücrelerinde
Sen kırdın zincirleri ve kaçtın.
Oysa biliyordun
Bir mahkum daha vardı ardında
o mahkum ki herşeye rağmen
geliyordu peşinden adım adım
Sen yine de bakmadın geriye
kayboldun.
yüreğinin karanlığında...
Kayıt Tarihi : 5.9.2002 15:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nergiz Kartal](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/09/05/mahkum-7.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)