fezayı bağlayarak yorgun kanatlarına
bir güvercin uçurup kıtalar arasından
çağırdın beni
geçerek birer birer sürgün kanyonlarını
derbeder koşup geldim ışıldayan tahtına
yarım koyup bir bardak kurşun rengi çayımı
Devamını Oku
bir güvercin uçurup kıtalar arasından
çağırdın beni
geçerek birer birer sürgün kanyonlarını
derbeder koşup geldim ışıldayan tahtına
yarım koyup bir bardak kurşun rengi çayımı
Yıllıların göz ardı edilerek varılan bir çok neticelerin iz düşümlerini yaşarken geçmişle an mesafesinde bi yerde düze çalan bi takım klişe lafların güzargahına sürekli ve ısrarlı bi şekilde takip eden bir iç tramvayını bekleyen birine raslamak neden sıradan hale gelsin bu hallerin sürekli yaşandığı şu modern zamanda...
Ama yine temenniler samimiyetledir...
SINIR, PİŞMANLIK NOKTASINDA, VİCDAN MUHASBESİNİN YAPILABİLDİĞİ YER(!)DE.. BU ÇOK ŞEY DEMEK. BİR ÇOK ŞEYİ SİLER BU HAL.. VE KAPILAR AÇILMAYI BEKLER...
KUTLUYORUM GÜZEL ŞİİRİNİZ İÇİN...
Mahkum etsen de sendeki seni içeri
,işte bak bir yol bulup çıkıyor
içindeki sen..kaleminin ucundan dışarı.
Sen o'nu terketsen de o seni terkeder mi acep?
...
Tebrikler ...
Saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta