Mahkum Şiiri - Mustafa Özkan Karatay

Aşka izin verilmeyen hapishanenin
Yalnız gardiyanıyım ben
Sadece bir mahkum var burada
Tahliye olan son mahkumun
Bıraktığı yaralı bir kuş
İnanmadığını biliyorum;
Yalandı söylediklerim
Bir mahkum daha var içeride
Kendi bedenime hapsettiğim
Her şeyim sandığım; senin aşkın
Karşılık beklemediğim
Karşılık beklediğin;
Güvensiz aşkın
Nasılda inandırıcıydın,
yalanmış gözyaşların
Kalbinde değildim;
Sonradan bildim
Yine de karmaşa içindeydim
Neydik biz arkadaş mı?
Aşık mı?
Yoksa sevgili mi?
Neydik?
Yine karmaşa içine girdi düşüncelerim
Tek sığınağım olan aşkımda çöktü
Tüm Benliğimi yitirdim
Kendi kendime teslim oldum
Küçük bir hücreye kilitledim kendimi
Yalnız hapishanenin
Tek mahkumu, tek gardiyanıyım ben
Özgürlüğü yaşayansa
Yalanlarla dolu geçmişim.

10.03.2001