Fırat gibi buruldum Harşit gibi çağladım
Düşlerimi dumanlı karlı dağlar üleşir
Yan verdim yamacına sessiz sessiz ağladım
Buz tutmuş tüm hayaller bu gönülde eğleşir
Ufkumda kararan gün bir daha doğmaz benim
Bulutlarım buz tutmuş ebedi yağmaz benim
Hayallerim bir şahsın resmine sığmaz benim
Tüm insanlık gönlümde divan kurmuş söyleşir
Hamle kurbanlık koçtu sabrımın odağında
Bülbülün ölüm emri al gülün dudağında
Özgürlük sabırsız ok zamanın sadağında
Hukuku hukuksuzlar birbiriyle peyleşir!
O günleri yad ettik gözümüz dolu dolu
Yeniden sis dağılmaz gönüller bulsun yolu
Turp beyinli fareler yaptığı putun kulu
Öyle zamandayız ki vurgun vuran beyleşir
Söyleyin şan değer mi bir gönülü kırmaya
Düşünün ruhsat mı var bu viranda durmaya
Göründü ne kaldı ki istasyona varmaya
Gönlümdeki şehirler teker teker köyleşir
Kayıt Tarihi : 22.5.2005 00:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
saygılar
Mehmet Halil Yardımcı
TÜM YORUMLAR (1)