Zihin hapishanesinde,
Hepimiz birer mahkum,
Dalgaların getirdiği,
Sahilde bir avuç kum.
Her ten toprak hamur,
Ruhla mayalanmıştır.
Toprağı elemiş kalbur,
Kundakla sarılmıştır.
Bir ağaç gibi serpilmiş,
Onca meyve vermiştir.
Sonra toprağa serilmiş,
Toprağı gübrelemiştir.
Yokluktan varlığa yolcu,
Sonsuzluk, son kademe.
Tokları, açlığa doyurucu,
Söyle kimin ne haddine?
2022
Uğur Musab Şahin
Kayıt Tarihi : 26.11.2022 17:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!