Mahkum Şiiri - Bade Seçkin

Neydi bu aramızda bitmek bilmeyen soğukluk
Üşüyorum sevgilim çok üşüyorum
O tutmaya bile kıyamadığın ellerim üşüyor
İki dudak arandan çıkacak olan
Tek kelime ile şifaya kavuşacakken
Sen sevgilim sen beni donmaya mahkum bıraktın
Artık ellerim üşümüyor
ya da ben anlayamıyorum
O kadar büyük bir kalp kırgınlığıki bu
Vücudumun diğer yerlerinde olan acılar onun yanında bir hiç
Sen sevgilim sen beni yok olmaya mahkum bıraktın.