Mahkum Şiiri - Osman Gülden Osmangazi

Kaderim işte tecelli etti.
Alıp koydular zindana.
Ne ettim de gücüne gitti.
Sordum beni yaratana.

Kelepçeleri çözdüler.
Dediler ALLAH kurtarsın.
Avluya sıra sıra dizdiler.
Soldan sağa sayarsın.

Yukarda mavi gökyüzü.
Dört duvarın arasında.
İnsanların soluk yüzü.
Gördüm sayım sırasında.

Kimi der ALLAH kurtarsın.
Söylesene suçun neydi.
Benim suçum yok dersin.
Bana benim gibilerini saydı.

Bir kere düşmeye gör.
Arayan soranın olmaz.
Sanırsın eşim dostum var.
Gelirim diyenler de gelmez.

Kimi oğlum kızım der.
Sızlanıp ah çeker.
Sabır ile dua eder.
Boynu bükük çekip gider.

Kimileri boncuk örer.
Belki unutur derdini.
Kimisi hikaye yazar.
Anlatır vatanını yurdunu.

Hele bir dokunmaya gör.
Bir dokun bin ah işitirsin.
Dinle derdini halini sor.
Kendi derdini unutursun.

Osmangazi ne dersin.
Aylarca yıllarca yatarlar.
Rabbim sabırlar versin.
Dilerim tez günde çıkarlar.