Mahkum Şiiri - Nur Arı

Mahkumdu umutlar
Kırık bir kalp havası soluyordum
Gözlerim görmüyor
Engin bir yeşile dalıyordu
Alamıyordu kendini
Yeşilinde boğuluyordu

Kırık bir kalp havası çalıyordu,
Kalbim çırpınıyordu
Dar geliyordu her yer
Gitmek istiyordu
biliyordu gidemeyeceğini
Görüyordu zincirlerini
Ömürlük zincirlere alışmıştı
kopmak zordu elbet
ama kanıyordu
yeniden diyordu
olmuyordu...