Her yanım karanlık ellerim bomboş,
Zamanın sonsuzluğunda mahküm,
Aşkmış, sevdaymış mutlulukmuş,
Şimdi bunlardan uzaklardayım,
Korkunun ayak sesleri penceremde,
Yalnızlık yüreğimde kör düğüm,
Gecenin saçlarını duvarda ördüm,
İlmek ilmek tezgahlardayım,
Şafaklar ötesi gerçekler avuçlarımda,
Bütün varlar yok olmuş, umutlarımda,
Sualler sorarım kendi kendime,
Fikir girdabında çıkmazlardayım,
Şimdi ellerimden tutan birisi olsa,
Kısalsa mesafeler engeller kalksa,
Gökyüzünden yere nurlar boşalsa,
İçimi aydınlatan şafaklara muhtacım,
Kayıt Tarihi : 7.4.2014 09:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gürbüz Papağan](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/04/07/mahkum-212.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!