Mahkum Şiiri - Ferhat Altunay

Garip isem sevmeye hakkım yok muydu.
Bir aşk için ecelin mahkumu oldum.
Sevdalı yüreğim çilelerle doluydu.
Hasret diye dağların mahkumu oldum.

Çile diye yazmış yazan alın yazımı.
Dindirmiyor hasretin gönül sızımı.
Senin için akan son damla kanımı.
Kefenimin tabudun mahkumu oldum.

Yakın diye baktığım uzak yollarda.
Sensin diye koktuğum manolyalarda.
Kulağımın duyduğu tüm şarkılarda.
Hep seni aradım sensiz yıllarda.
Sensizliğin yokluğun mahkumu oldum.