Mahkûm Şiiri - Mücella Pakdemir

Dokunma! Dokunma bana!
Dağılır şifrelerim dört bir yana
Çözülürüm
Parola sorma yabancı
Buradan ötesi yasak
Isırganlar dalar yüreğimi
Kahrolası nöbetçiler uyanır
Görülürüm
Firarım nâmus meselesi
Kurşuna dizerler bir seher vakti
Ölürüm

Kim kime dum dumadır karanlık koğuşumda
Acılı arabesklerin bini bir para
Tıkanır kulaklar işkence vakti
Lânetin beş parmağında beş çivi
Söker hançeremi

Akbabalar babam olur, yılanlar anam
Kurtlar sofrasında görülür dâvam
Kadehler şerefe kalkar bu mengenede
Parçalanırken etlerim
Yine de, umutla uzatırım ellerimi
Tutar bulutlara asarım
Yılgın hayâllerimi

Beni benden eden o hırçın, o deli
İntizarım ağlar çoğu geceleri
Ranzam oyalı beşiktir süt kokulu
Yalnızlık yorgan; üzerimde serili
Gardiyan sayımlarında ninnim
Çentiklerimde yitirilirken bebekliğim

Meraklanma!
Daracık penceremde de doğar güneş
Demir demir iz olmuşum
Fırsat bu fırsat... Sorgula!
Anamdan böyle mi doğmuşum?

Dokunma! Dokunma bana!
Dağılır şifrelerim dört bir yana
Dökülürüm
Yaşamak değil bu benimki
Kurşuna dizerler her seher vakti
Ölürüm