Çorak topraklara benzer bölünüyor uykularım ortasından
Karanlık duvarlar durmadan üzerime üzerime geliyor
Çırpınan kurtulmak isteyen balık gibiyim oltasından
Konuşacak dilim yok iğne dudaklarımı deliyor
Sıcak ekmek misali kokuyor burnumun ucunda hürriyet
Koşmak geliyor içimden hızla dışarıya dışarıya
Pranga vuruyor ayaklarıma ödenmesi gereken diyet
Benziyorum cam arkasından çıkamayan öfkeli bir arıya
Düşlerimde kuş olup uçuyorum sonunda avcılar vuruyor
Bazen gökyüzünde uçurtmayım ipimden çekip indiriyorlar
Bazen rüzgârlaşıyorum zamanla ama saatler duruyor
Bazen yarış atındayım tutup kağnıya bindiriyorlar
Gözümde tütüyor sokaklar Allah kurtarsın dileği laf
Ailem karım çocuklarım hayalimde doluşuyor odama
Vicdanım rahat değil suçluyum yarama merhem olmuyor af
Son pişmanlık daha da beter yarar getirmiyor adama
Kayıt Tarihi : 19.12.2010 20:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ben Dündar Erkul, hiç suç işlemedim ve hüküm giymedim ama hislerine ve öfkelerine gem vuramayanlara bu şiirimi bir uyarı olarak yazdım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!