Mahkum Şiiri - Meral Meri

Yeterince bende, dünyam;
Yeteneksizliğimin gölgesin de,
Esirli,sürüngünlüğüm de, mahkumum..
Kendi cezamı kendim veriyorum..
Ne bir mahkeme var ortada;
Ne bir yargıç,
Ne de,bir avukatım var..
Müebbet hüküm giydiriyorum kendime,
Yalan,yanlış ne önemi vardı?
Sorgu odasında
Kaç kez itiraf ettim,
Seni ne çok sevdiğimi;
Senden ne çok geçtiğimi,
Bak ben suçluyum,
En ağır suçu işledim,
İdamlık bile olamadım,
Ne acı!
Hani olsaydım,
ölür ve dinerdi acım.
Kanım düşmez,eline korkma!
Yenildim,yeminimi de,bozdum..
Yeterince kayboldum;
Yeterince kendimden geçtim..

/21/01/2012/