Mahkum Şiiri - Bedirhan Aktürk

Aşk dehlizinde kayboldu
Yüreğimin imdat çığlıkları
Akan gözyaşım boşuna
Gecenin sessizliğinde yitip giden
Bahar kokulum umutlarım sevgi çıkmazında kaldı
Tek başınayım ben aşkın belli belirsiz yollarında
Yağmurun sesi haykırdı seni sevdiğimi
Rüzgarın eli sarı saçlarını okşadı benim yerime
Damarlarımdaki kanda sen akıyorsun
Senin ismin çağlıyor kalbimin derinliklerinde
Yeşil gözlerini görmeyeli sanki asırlar geçti
Bir dev gibi büyüyor aramızdaki mesafe
Sönüyor bakışlardaki sıcaklık
Her gün bir çığ kopuyor gönlümden
Her seferinde ölüyor bir parça sevginden
Ümitsizlik içinde kanatırken dudaklarımı
Bitmeyen bir uğultu tırmalıyor kulaklarımı
Özlemin alıştırmışken tam ilgisizliğe
Beni mahkum etmiş bile yüreğin sensizliğe