Mahkum Şiiri - İsa Çelebi

bir er'di giden
kapı eşiğinde
yarım yamalak vedalaşmalarla
geride kalan boynu bükük yavruların
ürkekliği kollarımın arasında
yaslamış başını göğsüme
yüzünün hüzün alevli gülüşleri
çarpıyor kara toprağa
martılar kanatlarında taşıyor denizi
köyümün üstünde çığlık çığlığa

anaların gözyaşlarında beslenir
cengaver bakışlı babayiğitler
ikiyüzlü hayatın hangi gecesine,
gündüzüne aşık.
bir demet çiçek olup
solar giderler koklayamadan
kokusunu nefesine karıştırıp
içine çekemeden

solgun yüzleri,tozlu çerçevesi
beynimin duvarına çivilenir.

suya düşen ayak izleridir
batk gemilerin
bedenleri yosun
gövdeleri mercan yuvası
karanlıkları soluklanır
savunmasızca
yer beğenir tarihin derinliklerinde
sorgulanır
mahkum olur
tozlu rafların arşivinde
yılları istif yaparak bekler
parmaklarını çalıştıracak sevgiliyi

isa çelebi-SAMSUN
07-04-05