Sessizlik diri bir okuyuştur tenimde
Kuyularda kalan sözcüklerim var
Daha Günyüzü görmemiş yerlerim var
Sefilliğin çığlık attığı insanlık halleri var
İnsan olmanın yuvalandığı ikilem içinde sessizliğe kayıyorum
büyük kelimesini içime alarak ağır ağır yürüyorum caddelerde ve sokak aralarında
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Sessizlik diri bir okuyuştur tenimde
Kuyularda kalan sözcüklerim var
Daha Günyüzü görmemiş yerlerim var
Sefilliğin çığlık attığı insanlık halleri var
İnsan olmanın yuvalandığı ikilem içinde sessizliğe kayıyorum......ömrümü saran bu kelepçe kırılırsa ölüm görür mü firarı?
ve mahkum oluruz…
büyüdükçe özgürlüğümüz azalır
Ararız çocuk özgürlüğümüzü
Güzeldi
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta