Kuruttum ne kadar gül varsa bahçem/de
Hangi çiçeğe dokunsam kuru
hangi gülüşe çarpsam ölü
Tomurcuklar onlara kıyamıyorum ki
Büyüdüler büyüdüler hep ölüme mahkum edildiler
...................... Bırakın gece sessizliğe insan yalnızlığa mahkum olsun!
Kayıt Tarihi : 14.7.2009 01:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tomurcukları çok severim öyle masumdurlarki açtıklarında başka güzelleşirler ama ölmeye mahkumdurlar..Önce yapraklarından başlanır sonra dallarından kırılmaya ve en son topraktan koparılıp alınızr yılların san ki hıncıyla..Gece karanlık ben korkak yalnızlık ürkütücü ben kırgın Oysa her anneler gününde kurturdum ellerimde çiçeklerimi.Yüreğim sevgisiz kalsa da renkleri solmazdı sevgimin.O geldi önce tormurcuk tomurcuk uyandı çiçek sonra büyüdü büyüdü sarıp sarmaladı sevgi ile iyi ki geldi..Yüzü kadar güzeldi..
Saygılar...
TÜM YORUMLAR (6)