Saat sabaha yakın üç buçuk
Ben yine senli düşlerdeyim
Yüreğim yangın yeri yatağım soğuk
Sensizliğin bitmesini beklemekteyim
Gardiyan voltasından geliyor topuk sesi
İçimdeki heyecan kesiyor nefesi
Beni umutlandıran tek şey var dünyada
Bu sensiz günlerin ilelebet bitmesi
Senin ellerinden yemekler
Yiyebileceksem bir gün eğer
Bu çileli günler önemli değil
Sana gelen yolda her şeye değer
Kavuşacağımız günlere az kaldı yakın
Beni düşünüp üzülüp ağlama sakın
Ben iyiyim burda kalmasın aklın
Bu kötü günlerimiz geçecek elbet
Umudu olana yakın olur kaf
Umudumuz vardı çıkacaktı af
Nasiptir dedik tuttuk bir taraf
Kader yüzümüze güler mi bilmem
Kayıt Tarihi : 18.1.2015 05:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayhan Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/01/18/mahkum-123.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!