Yine bugün hasretin oluk oluk beynime akarken,
Sen esaretin rüzgârında ihtiraslarına boğuyorsun beni,
Yine bugün, aynı zaman, aynı dakikalar ve beklenen sadece ölüm,
Mavi düşlerimdeki evimiz terk edilmiş köy misali
Barajlar altında kalan, boğulmaya terk edilmiş hayallerim
Kurtarılmış tek şey ruhuma faydası olmayan bedenim…
Neden, algılamaya gücümün olmadığı,
Çaresizliğe itilmiş bir ben ve pahasız sevdam,
Benimsemediğim çaresizliği hayranlıkla yaşamaya mahkûmum
Mahkûm yaşamaya razıydım,
Ama yalnız değil,
Gözlerine dalıp bir ömür sana idam edilmeye razıydım…
Lâin gecelerin şerefine, şerefi olmayanların kaldırdığı kadehsin,
Ne acıdır ki; yine bugün beynimdeki çocuk seni düşlüyor
Yatağında onuruyla bir damla vefaya hasret yüreğim
Gözlerim, ruhumu sana idam edecek cellâdı bekliyor…
Kayıt Tarihi : 12.11.2007 14:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
terk edilmiş bir dostumu daha iyi anlamak için empati kurmak geldi içimden... Terk edilişimin sekizinci yılını, sıvasız ve boyasız odamda bir büyük rakıyla kutlarken isyanımı artık içime değilde kağıda dökeyim diye niyetlendim bu şiiri yazmaya...'
TÜM YORUMLAR (2)