Mahkum Şiiri - Basri Yıldız

Dün doya doya baktım sana,
Nedense pek gülmüyordun bana,
Parmaklarımın ucuyla
Saclarıma dokundum.
Gözlerimin altındaki
Halkaları gerdim.
Sitem ettim yıllara.
Ak saçlarımdan bir tel,
Takılmış parmaklara,
Kendimi sorguladım saatlerce,
Ben bir Hakim.
Siluetim ise garip bir mahkum.
Neden çöktü şakakların,
Neden ağardı kestane saçların,
Derinden bir soluk alarak,
Cevap verdi;
Başı dimdik, gururla,
Ben kapmadım, çalmadım,
Çete kurup gasp yapmadım,
Ben emeğimin mücadelesini verdim,
Zararı yok Hakim bey!
Saçlarıma her gün aklar düşse de,
Şakaklarım acımasızca çökse de
Gözlerimin altı halka halka olsa da
Elbet bir gün gülebileceğim günü,
Ümitle bekleyeceğim.

1997