Mahkum...1 Şiiri - Sami Arlan

Dört duvar arasında mı mahkumluk,
Doğayı, Güneşi, Yıldızları görememek mi,
O kalabalık şehirleri, insanları,
Uçan kuşları, kelebekleri, meleyen kuzuları,
Denizi dalgaları, plajda kalabalığı,
Sarmaş dolaş, öpüşen, el ele sevgililerimi,
Bunları görmemek mi mahkumluk,
Hepsini ben dışarıda görüyorum.

Dört duvarda değilim dışarıda,
Ama onlardan beter dışarıda ben,
Sevdiğime seni seviyorum diyemedikçe,
Sana aşkım benimle olur musun,
Benim bir tanem tek aşkımsın,
Kelebeğim, Yıldızım, yarınlarım,
Ay yüzlüm, sırma saçlım, kara gözlüm,
Selvi boylum, ince parmaklım, beyazım,
Berivanım, kırmızı Gülüm çiçeğim,
Diyemedikçe, konuşamadıkça mahkumum,
Dışarıda serbest mahkumum arkadaş,
Sevdiğimi kollarıma alamadıkça,
Gezemedikçe, koklayamadıkça,
Seni çok seviyorum, aşkım,
Deyip sonsuza kadar benimsin diyemedikçe,
Saçlarını tarayamayıp, onu öpemedikçe,
Burada da, hep mahkumum ben arkadaş.

Seni seviyorum, benim aşkımsın,
Asla diyemiyorsam, yine ben mahkumum,
Mahkumum, mahkumum, ben arkadaş...