Mahkeme Şiiri - Gökhan Arslan 2

Kafes mahkemeydi,
Mübaşir kapıydı,
Şair tutuklu bir sanıktı,
Katip kalemdi,
Savcı duvardı,
Şahitti yıldızlar,
Sarı peri hakime'ydi.
Şair'in tek dostu,
Bir ayağı çukurda olan,
Hasta kanaryası,
Onu görmeye gelmişti.

Mahkeme başlamıştı;
Savcı duvar;
Ne hakla sarı peri hakime'yi seversin dedi.
Hakime evet ne hakla beni seversin,
"Sana bu hakkı kim verdi" dedi.
Şahit yıldızlar savunmaya çalışırken şairi,
Hakime "susun dışarı atarım sizi" dedi.
Şaire konuşma hakkı vermedi.

Hakime karar diye bağırdı !
Ceza onaylandı.
Şairin kalbi sökülüp zindanda müebbet yiyecek.

Şair haykırarak !
Bana en büyük cezaları verebilirsin ama,
Beni sevgi duygusundan mahrum etme dedi.