Mahkeme Şiiri - Hayrettin Tarhan

Hayallerim, düşlerim
Sonunda düştüler, mahkemeye.
Hakim sormakta savcı idam istemekte
Niye bu kadar çok sevdin diye
Söyleyemedim, savunamadım, kendimi
Yer yokmuş, meğer.
Aşkın kanununda böyle büyük sevgiye

Bir şahit var dediler.
Şaşırdım; Çağırıp, dinlediler.
Onlar sordu, susmadı anlattı.
Bütün her şeyi karanfiller
Suçladılar, beni yine sonunda
Çok sevmekti, suçum.
Verip de kararı hakimler
Beni gözlerine mahkum ettiler.