Gönül avukatı yoktu suçu ıse belkı coktu bılınmez
Yurek sancısı bir zindanda bir savcının sucladıgı gibi ızdırap cekiyordu
Hakimi vicdanın sızlıyordu aglıyordu ama yas olmadan yurekten
Kalbimin isledigi buyuk suc sevgiydi affı olmayan
Saygıydı mübaşirin ansızın cagırdıgı ama hic bulamadıgı saygıydı aklıma
Kelepceyı elıme prangayı ayagıma taktı cellat
Bir hapiste dört köseli odada kalmıs onurum
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta