Mahkeme Şiiri - Reşat Karabağ

Serin bir yaz akşamında,
Yelken açtım uzaklara,
İsyanlardayım yaşama.

Yargıcı kendim;
Kurdum bir mahkeme.
Sorgulamaya başladım bile
Dün; neler verdi bana
Bir avuç mutluluk adına.

Birlikte çıkarken umut yolculuklarına
Kaç kez güneşle merhabalaştık,
Karanlıkların inadına.
Sarmalarken sıkıca yaşamı
Dudaklarda iz bıraktı mı
Öpücüklerin en Fransızı.
İşte kendimle davam…
Seninle… Kavgam burada…

Yine mahkum oldum,
Yaşanmamış sevdalara.
Yarın; neler olacak
Kim bilir?