Yüreğimden giderken öyle bir boşluk yarattınki,
yüreğinin bile dolduramayacağı
Umutlarımla yamadım,
gelecek umutlarımla.
Ay bile küskün bana
Yıldızlar eskisi gibi parlamıyor.
Yalnızlığın yolculuğunda,
gece yarısı güneşin doğduğu yere yol alıyorum.
Yolluğum umutlarım,
umutsuz umutlarım.
Hıçkırarak akıtmak isterken gözyaşımı,
engeline takılır adamlığımın.
Garip ama gerçek olanı yaşıyorum,
bir daha olmaz sanıyordum
yanılmışım...
Yanımdayken, elini tutma mesafemdeyken
söyleyemediklerimi şimdi haykırıyorum.
Anladıklarım acaba anlatmak istediklerinmi
Yağmur ekerken seni biçtim,
yitik yüreğimin yamalarını söküp attım.
Uzaktaki bir yıldız
yada bir bulutun çıkardığı gürültüydün.
Akışına bırakırken her şeyi
sonsuzluğun ellerini yakamda hissettim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!