Sen misin gölgemde bu dalgalanan
Güneşimi tut sabah ayazında
Hicranım sönerse sen duyduğun an
Yıldızlar aşka parlar,o akşamında
Duy beni gönlümün tek asi kızı
Karanlık çökmüş yalnızlığın içine
Hep seni aradım, saat bilmem kaç geçe
Sabaha şiir yazdım, hüzünlüydüm dün gece
Yine uykusuzluk var,sayfaların elinde
Kitap okudum bugün, denize karşı
Aşk mevsimimi bu yaklaşan ürperti
Yoksa,hazan duvarlarına çarpan yapraklarmı fısıldayan
Kulaklarımda karışık türküler demlenirken
Soluksuz çırpınışlarla beklediğim rıhtımda
Dakikalar beşer beşer atmakta o anları
Bir tanık yok,sürüklenen gecelerde
Adını yazdırdım sarı sayfalara,
Öbek öbek cümlelerde yaşattım
Nağmelerini,her bir harf kaçak kuytulara
Karanlık günlerin aydınlık sabahında
Bir mızrak gibi saplanmışım,
Çıkartmayın sonsuz keder var içinde
Bir aşk uğruna aldanmışım,
Yaprak misali savrulmuşuz
Bir yaklaşım yapmak istiyorum
Yoksulluğun denizinde,
Kelimeleri örte örte,unutuldu geleceğimiz
Tat vermeyen bu hayatın,acımasız zenginliği
Büyümeye yüz tutarak değil
Yok oluşta kaybolmuş her şeyimiz,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!