toprak kokan duvarlardı dört yanım
kerpiç duvarlar / badanasız sıvalar
delik ceplerim
kayıp misketlerim
hüsranımdı
kurduğunuz salıncaktı asude boşluklara
giden gemiler ardınca dalıp çıkan gözleriniz
yer derin, gökçe uzak yıldızlar peşi sıra
ufukları yudumlardık gelgitlerde ikimiz
Köprü altı çocuğuyum ben
Tüm köprüler bana ait
Yolların tümü emrimde
Ekmeğimi / ekler emeği
Sahipsizliğimden üretirim acı kaderimde
dün gece
ve tüm düne gelen gecelerin
senaryosunu yazdın yine düşlerimin
yönetmeni oyuncusu yorumcusu yine sen
ne dediysen
ne dilediysen
açlık
midedeki boşluk mu ola sadece
peki düşüncedeki pespayeliğe ne demeli..
haydi bastırdın iki lokma ekmekle nefsini
ya o bomboş beyni doldurmak için neler yemeli...
Benim hüzünlerim elem dağları oluştursun
Sen neşe ırmaklarınla coş bakalım
Her dem özlem benle arkadaş olsun
Sen gönlünce daldan dala koş bakalım..
“en ağır işçi benim/gün boyu seni düşünüyorum” Ü. Yaşar
Sensiz bu gün..
Bu gün ağır yüküm yine
-
Mevlüthan Göktaş
Tüm Yorumlaryüreğine sağlık....