Mahir Şiiri - Saliha Öcal

Sevdana itikâftaydım yirmi dört saat mesaide.
Tecrit ediyordum seni; Ahmet'lerden,Mehmet'lere...
Kelamların mukaddesti yildızlanırdı zihnimde.
Fesahatla yaklaştım,dil ikrarda kalpse tasdikte.
Mahir Sen,yara açtın sinemde burhan sözlerle.

Ruhumun meskeni damar attı muhal toprağa.
İstirham etmiyorum sana ve vahim sonlara.
Vakıf oldum geçmişte gömülüp kalmana.
Müteessirim, sarih oldu zeminden tavana.
Mahir sen,yara açtın sinemde burhan sözlerle.

Sâfi duygu gezinirdi yerden göğe,sonsuzluğa.
Gönül hükümdar,dil avamdı okunan fermana .
Okkadan çektim diviti yazdım son damlasına.
Yırtık parşümen damlatıyordu alttaki patiskaya.
Mahir sen,yara açtın sinemde burhan sözlerle.

Miskal acıtmadım seni,tenzih tuttum herkeslere.
Enderdi bendeki sürur, mühimdi sonraki ömre.
Fani meşgalem değildi , hemhâldim bakiye .
Sense davan, eski sevdayla aşkın sahilinde...
Mahir sen,yara açtın sinemde burhan sözlerle.

11.01.2025 Van/Edremit.