Mahfolmuşum Ben Şiiri - Tahmine Yıldırım

Üzerime geliyor bazen bütün sorunlar
Ağlarsa halime tek anam ağlar
Annem için benim de yüreğim karalar bağlar
Yüreğimden atamam ki bu karayı mahfolmuşum ben

Bir zamanlar yüreğimde temiz sevgiler vardı
Kahpe felek tabi ki sillesini yine bana vurdu
Uçan kanatlarımın sanki hepsini kırdı
Kanatsız da uçamam ki mahfolmuşum ben

Yüzüm hiç mi gülmeyecek benim
Bu yalan dünyada hiç mi şansı yok sevenlerin
Hep boş kalıyor Tanrıya açılan ellerim
Dua etmek için treni kaçırdım mahfolmuşum ben

İnsana yaşama gücü veren sevgidir
O da olmayınca insan sanki boş gibidir
Ama bazen sevgilerde insana acımasız gelir
Bana zaten her şey acı geliyor çünkü mahfolmuşun ben

Haziran 1993